ZASTOSOWANIE MODELU POTENCJAŁU W ANALIZIE ZRÓŻNICOWANIA REGIONALNEGO ROLNICTWA W KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ

Modele potencjału stosowane są w analizach poziomu rozwoju regionalnego, w przypadku których prowadzi się analizę korelacyjną, pozwalającą na zbadanie zależności między potencjałem a innymi zjawiskami społeczno-gospodarczymi. Potencjał określa intensywność oddziaływania między regionami nie tylko jako zmienną zależną od wielkości regionów, ale również od ich lokalizacji. Korzystne usytuowanie kraju w regionalnym systemie oddziaływań może wpłynąć na wzrost jego małego potencjału. W pracy zostaną zaprezentowane potencjał dochodu i potencjał ludności. Dutton w 1970 roku wprowadzając do badań iloraz potencjałów, złożył że potencjał dochodu jest proporcjonalny do popytu nominalnego, a potencjał ludności jest wskaźnikiem popytu rzeczywistego. Jednocześnie określił iloraz tych potencjałów jako miarę możliwości zaspokojenia popytu. Iloraz potencjału uwzględnia wpływ relacji międzyregionalnych na kształtowanie się poziomu badanego zjawiska, jest miarą systemową oraz zmienną o ciągłym rozkładzie przestrzennym. Rozkład przestrzenny ilorazu potencjałów ujmowanego jako miara poziomu rozwoju, jest podstawą wyróżnienia w strukturze regionalnej regionów rdzeniowych i obszarów peryferyjnych. Celem artykułu jest zbadanie zróżnicowania regionalnego rolnictwa Unii Europejskiej oraz wyodrębnienie na podstawie zastosowanego modelu potencjału regionów rdzeniowych oraz peryferyjnych. Badania zostały przeprowadzone na poziomie krajów członkowskich UE. Uznano, że w ramach poszczególnych krajów nie zachodzi znaczące zróżnicowanie poziomu rozwoju rolnictwa i przeprowadzanie analiz na poziomie jednostek niższego rzędu nie będzie przedmiotem rozważań niniejszego opracowania.